اتاق مطالعه
هیچ فرد منصفی زیبایی و شرایط کامل مهیا شده در این اتاق مطالعه را نفی نخواهد کرد. اما واقعیت دیگری وجود دارد که وجود آن عینی است. به نظر شما چند درصد از افراد جامعه، دارای چنین امکاناتی هستند؟ آیا میلیونها نفر حقوقبگیر(کارگران، معلمان، پرستاران، کارمندان و ...) قادر هستند که نیاز مادی(خوراک، پوشاک، مسکن، رفت و آمد، درمان، تفریح و ...) خود و خانواده را بدون دلهره، اضطراب و نگرانی برطرف کنند؟ اگر جواب این پرسشها مثبت باشد در آن صورت تهیهی چنین اتاق مطالعهای و یا چیزی مشابه آن دور از انتظار نخواهد بود. حق طبیعی و قانونی همهی افراد هر جامعهای است که از حداقل امکانات معیشتی قابل قبول برخوردار باشند.
نظرات شما عزیزان: