ابداع الکتريسيته (2)
از پايان دههي 1870 تا سال 1900 ميلادي، در تکنولوژي الکتريکي، گسترشي وسيع و ناگهاني پيدا شد. بعد از تلفن، که براي اولين بار در سال 1877به کار افتاد، فنوگراف عرضه شد، که آن را اديسون اختراع کرد. اين فنوگراف همان دستگاهي است که به نوع پيشرفته آن، امروز "گرامافون"ميگوييم. با دستگاه "فنوگراف" اديسون، هم گفتار و هم موسيقي را ضبط ميکردند.
از سال 1875 تا سال 1895 ميلادي، بيشتر دستگاههاي مبتني بر تکنولوژي الکتريسيته، که امروز همه با آنها آشنا هستيم، اختراع شده بود: گرامافون، چراغ برق، راديو، سينما، ماشين ديکته، دستگاه پيام گير تلفن، حتي دستگاه ضبط صوت روي نوار، به صورت کامل يا ابتدايي در فاصلهي اواسط دههي 1870 ميلادي تا سال 1900 ميلادي ابداع و عرضه شده بود. اين دورهاي است که سرعت و تعداد اختراعات و ابداعات در زمينهي استفادههاي بازرگاني و اجتماعي از الکتريسيته، بسيار زياد بود.
امروز ما در دورهاي زندگي ميکنيم که همهي مردم جهان به اخبار، اطلاعات و برنامههاي نمايشي و تفريحي دسترسي فوري دارند. و اينها همه در اواخر قرن نوزدهم و هم زمان با بهرهگيري از الکتريسيته، آغاز شد.
با اينکه اختراع دستگاهاي نمايشي الکتريکي، مثل سينما بسيار جالب توجه بود، تاثير آنها در زندگي مردم، به اندازهي بعضي از ابداعات ديگر، از جمله روشنايي الکتريکي يا چراغ برق، نبود. مخصوصا" چراغ برق در خيابانها که استفاده از آن در آخرين سالهاي قرن نوزدهم ميلادي در شهرهاي بزرگي مثل لندن، نيويورک و پاريس، آغاز شد. "شب گذشته کساني که در نزديکي"شتوبوژله" ( لندن )قدم ميزدهاند، ناگهان خودشان را غرق در نور ديدند. نوري که به اندازهي آفتاب روشن بود. اين نور که منطقهي وسيعي را روشن ميکرد، به اندازهاي تند بود که خانمها چترهايشان را باز کردند. البته نه به نشانهي تحسين و بزرگداشت مخترعان، بلکه براي حفاظت خودشان در برابر اشعهي اين خورشيد جديد و مرموز."
پيدايش چراغ برق و بطور کلي نيروي الکتريکي در اواخر قرن نوزدهم، ابتدا در اروپا و بعد در ساير نقاط جهان، زندگي شهري را کاملا" دگرگون کرد.
يکي از اختراعات متکي به الکتريسيته، که در دههي 1920 ميلادي، بعد از جنگ جهاني اول رواج گرفت، راديو بود. راديو يک وسيلهي کاملا" جديد بود. اين وسيله در اوايل قرن بيستم و بر پايهي ابداعات قرن نوزدهم به وجود آمد.
بعد در دورهي جنگ جهاني دوم و در دههي اول بعد از جنگ، يک وسيله ي الکتريکي مهم تحول ساز ديگر، به وجود آمد و توسعه پيدا کرد. اين وسيله ترانزيستور بود. ظرفيتي که ترانزيستور براي تقويت صوت و انتقال علائم الکتريکي دارد، نه تنها براي گسترش صنايع الکترونيک، بلکه در نيمهي دوم قرن بيستم،براي تکنولوژِي اطلاعات هم زمينه را آماده کرد.
بنابراين شبکهي جهاني اطلاعات کامپيوتري، يا اينترنت هم ، در واقع در يکي ازمراحل روندي پديد آمد که با پيدايش الکتريسيته آغاز شده بود. الکتريسيته به عنوان يک منبع نيرو، به اندازهاي فراگير شده و در همه جا کاربرد پيدا کرده است که ديگر کسي به آن توجهي ندارد. اما عصر الکتريسيته، با وجود همهي اختراعات و ابداعات پيشرفتهاي که با اتکا به آن انجام گرفته و موجب دگرگوني شيوهي زندگي ما شده است، هم چنان ادامه خواهد داشت و اختراعات و ابداعات جديدي، با اتکا به آن انجام خواهد گرفت. چه کسي ميداند که آيندهي الکتريسيته چه صورتي خواهد داشت!؟
حد گسترش الکتريسيته و کارهايي که با آن ميتوان انجام داد، فقط به قوهي تخيل و ابتکار انسان وابسته است. حتي همين حالا ميبينيم که اينترنت به يکي از مهمترين پديدههاي انقلابي عصر ما تبديل شده است. اين روند ادامه خواهد يافت و کسي نميداند که 100 سال ديگر به کجا خواهد رسيد. شايد 100 سال ديگر اين روند به جايي برسد که انسانهاي آن زمان، آنچه را که ما امروز با حيرت و شگفتي از آن حرف ميزنيم، برايشان بسيار ابتدايي و خنده آور باشد.
نظرات شما عزیزان: