نژادهاي انسان

     همه‌ي جمعيت فعلي جهان در خصوصيات اوليه و ثانويه ساختمان داخلي و خارجي بدن به همديگر كاملا" شباهت دارند. از اين‌رو اكثر دانشمندان از نقطه نظر بيولوژي تمام انسان‌ها را يك نوع به نام "هموساپين" مي‌نامند.

دلايل ديرين‌شناسي در باره به وجود آمدن انسان

مرحله سوم انسان‌هاي كنوني

  انسان‌هاي نئانتروپوس يا كرومانيون

     انسان‌هايي كه فرهنگ و تمدن اواخر عصر حجر قديم را به وجود آوردند با انسان‌هاي نئاندرتال از لحاظ ساختمان جسماني تفاوت داشتند.  آن‌ها است.

شيوه زندگي انسان‌هاي اوليه

     بسياري از نئاندرتال‌ها در غارها زندگي مي‌كردند كه آن‌ها را از سرماي دوره‌ي يخ‌بندان حفظ مي‌كرد. 

دلايل ديرين‌شناسي در باره به وجود آمدن انسان

مرحله دوم انسان هاي اوليه

2- انسان هموساپينس

       در حدود 40 هزار سال پيش گروهي از اجداد انسان امروزي از زيست‌بوم اصلي‌شان كه افريقا بود كوچ كردند و راهي سرزميني جديد يعني اروپا شدند. وقتي كه نخستين گروه از اجداد انسان امروزي وارد اروپا شدند، نئاندرتال‌ها در اين سرزمين به خوبي جا افتاده بودند. 

دلايل ديرين‌شناسي در باره به وجود آمدن انسان

مرحله دوم انسان هاي اوليه

1-انسانهاي نئاندرتال 

     مرحله‌ انسان‌هاي نئاندرتال در تكامل انسان با كشفيات متعددي از بقاياي استخواني در قسمت‌هاي مختلف اروپا و آسيا و آفريقا مشخص شد. انسان‌هاي نئاندرتال اغلب در اواسط ابزارهاي سنگي قديمي يعني عصر حجر قديم مي‌زيستند. ابزارهاي مخصوص انسان‌هاي نئاندرتال همراه با استخوان‌هاي يك انسان جوان در غار تحتاني "لوموستيه" فرانسه در 1908 ميلادي و جاهاي ديگر يافت شد.

دلايل ديرين‌شناسي در باره به وجود آمدن انسان

     مرحله اول انسان‌هاي اوليه                

 3- انسان هايدلبرگ

     فسيل آرواره‌ي زيرين انسان اوليه در جايي به نام هايدلبرگ يافت شده است و به همين دليل به نام انسان هايدلبرگ معروف شده است. 

دلايل ديرين‌شناسي در باره به وجود آمدن انسان

     مرحله اول انسان‌هاي اوليه                

     1- (انسان جاوه)

     با ظهور انسان‌هاي اوليه در دوران سوم و در دوره نئوژن neogene { اين دوره خود شامل سه زير دوره به نام دور مي باشد كه مجموعا" اين سه دور( ميوسن، پليوسن، پليستوسن) از 23 ميليون سال پيش تا كنون را شامل مي‌شود.} مرحله جديدي در تكامل طبيعت شروع شد.

     انسان در مقايسه با تمام تاريخ پيشين تكامل جهان حيوانات، زمان ناچيزي را گذرانده است. اما ترقي و تعالي‌ش در همين زمان و ميزان تاثيرش بر ساير حيوانات و گياهان فوق‌العاده زياد بوده است.

     بايد يادآوري كنيم كه در دوران سوم زمين شناسي هنگامي كه پريمات‌هاي عالي، يعني ميمون‌هاي آدم‌نما و ميمون‌ها در حال رشد و تكامل بودند، شاخه‌اي كه منجر به انسان گرديد رشد و نمو كرد. ممكن است تصور كنيم كه شاخه‌ي انسان با اجداد گوريل و شامپانزه در دوره ميوسن از تنه‌ي مشتركي جدا شده است. پس از اين، گروه اجدادي ميمون‌هاي آدم‌نما، كه بعدا" انسان را به وجود آوردند، مستقلا" رشد و تكامل يافت تا استرالوپيتكوس را به وجود آورد. انسان‌هاي اوليه در اواخر دوران سوم در داخل يكي از انواع ميمون‌هاي آدم نماي بزرگ از گروه استرالوپيتكوس‌ها ظاهر شدند.

     كاسه جمجمه پيتك‌آنتروپوس با جمجمه شامپانزه شباهت‌هايي دارد. اما جمجمه پيتك‌آنتروپوس بطور واضحي از جمجمه‌ي شامپاتزه بزرگ‌تر است. ظرفيت جمجمه آن نيز به طور نسبي بزرگ‌تر است، زيرا جمجمه‌ي پيتك‌آنتروپوس 900 و شامپانزه فقط 350 الي 400 سانتي‌مترمكعب است.

     حجم جمجمه پيتك‌آنتروپوس بين حجم جمجمه انسان و ميمون آدم‌نماست كه نام "انسان‌ميمون" آن را توجيه مي‌كند. ساختمان استخوان ران پيتك‌آنتروپوس نشان مي‌دهد كه راست راه مي‌رفته است.

     اكنون ديگر براي دانشمندان هيچ شكي باقي‌نمانده كه پيتك‌آنتروپوس جاوه داراي طبيعت انسان است. و حتي ابزار هم بكار مي‌برده است. وجود پيتك‌آنتروپوس با كشفياتي كه در چين به عمل آمد كاملا" تاييد شده است. 

سیارات شبیه به زمین می توانند خیلی نزدیک باشند

پژوهشگران می گویند نزدیک ترین سیاره قابل سکونت هم اندازه زمین می تواند فقط ۱۳ سال نوری از ما فاصله داشته باشد.

تحلیل ستارگان کوچک کم نور از نوع "کوتوله قرمز" که در کهکشان ما در اکثریت هستند نشان می دهد که شش درصد آنها دارای چنین سیاراتی هستند.نتایج این مطالعه در نشریه "استروفیزیکال" منتشر خواهد شد.

دیوید شاربونیو از دانشگاه هاروارد گفت که این یافته ها دارای پیامدهایی برای جستجوی حیات در سایر سیارات خواهد بود.پروفسور شاربونیو گفت: "ما اکنون شمار سیارات قابل سکونت در اطراف معمول ترین ستارگان در کهکشان راه شیری را تخمین می زنیم."

"این رقم حکایت از آن دارد که جستجوی حیات در ورای منظومه شمسی آسانتر از آنچیزی است که قبلا تصور می کردیم."تلسکوپ فضایی کپلر مسئول یافتن بسیاری از اجرامی است که تصور می شود سیاره باشند.

این تلسکوپ بخش ثابتی از آسمان را زیر نظر دارد که شامل بیش از ۱۵۰ هزار ستاره است.

ماموریت این تلسکوپ این است که هرگونه کاهش خفیف نور در این ستارگان را ردیابی کند چون این می تواند نشانه گردش یک سیاره در مدار ستاره باشد که هنگام گذر از برابر آن باعث کاهش نور می شود.

ناسا فهرستی از بیش از ۸۰۰ سیاره تهیه کرده که بیشتر آنها با همین شیوه کشف شده اند.اما این فقط گوشه ای از جهان سیارات خارجی است.

براساس نتایج به دست آمده با کمک سایر شیوه ها، تخمین زده می شود که به طور میانگین در اطراف هر ستاره یک و شش دهم سیاره وجود دارد.اما یکی از اهداف اصلی این نوع تحقیقات، یافتن چیزی بیشتر شبیه به زمین بوده، زیرا شیوه کنونی بیشتر به یافتن بزرگترین سیارات منجر می شود و بیشتر سیارات در فهرست ناسا هم خیلی بزرگتر از زمین هستند.

با این حال هرچند شمار سیارات تقریبا هم اندازه زمین زیاد است، تحقیقات جدیدتر نشان می دهد از هر شش ستاره یکی دارای سیاره ای به اندازه تقریبا زمین در مداری نزدیک به ستاره است که شمار آنها را در کهکشان راه شیری به ۱۷ میلیارد می رساند.

اما مدارهای نزدیک عموما خیلی داغ خواهند بود درحالی که تلاش این است که سیارات هم اندازه زمین در مدارهایی پیدا شوند که فاصله لازم را برای حفظ آب به صورت مایع داشته باشند و البته نه آنقدر دور که آب در آنها منجمد باشد. این ناحیه به منطقه قابل سکونت معروف است.

نتیجه گیری تازه شامل سیارات هم اندازه زمین است که در ناحیه قابل سکونت در اطراف کوتوله قرمز می گردند. این ستارگان خیلی کم نورتر و کوچکتر از خورشید هستند.البته کمرنگ بودن آنها به این معنی است که ناحیه قابل سکونت برای آنها خیلی نزدیکتر به ستاره مرکزی است.

ستاره شناسان در مرکز اخترفیزیک اسمیتسونین در دانشگاه هاروارد داده های جمع آوری شده توسط کپلر را الک کردند و روی چند کوتوله قرمز دست گذاشتند.

کوتوله های قرمز تقریبا سه چهارم ستارگان کهکشان ما را تشکیل می دهند و تحقیقات نشان داده که کهکشان های قدیمی تر حاوی تعداد حتی بیشتری از آنهاست.تیم ستاره شناسان ۹۵ سیاره را در اطراف این کوتوله ها پیدا کرد که نشان می دهد حداقل ۶۰ درصد آنها حاوی سیارات کوچکتر از نپتون هستند.

اما سه سیاره با دما و ابعاد شبیه به زمین در میان آنها هست که ۳۰۰ تا ۶۰۰ سال نوری از ما فاصله دارند.این تحلیل حاکیست که ۶ درصد ستارگان دارای سیاره ای به اندازه و دمای شبیه به زمین وجود دارد که شمار آنها را در راه شیری به ۴.۵ میلیارد می رساند.

و با توجه به نزدیکی بسیاری از کوتوله های قرمز به زمین علم احتمالات می گوید که نزدیک ترین سیاره شبیه زمین به ما می تواند فقط ۱۳ سال نوری دورتر باشد.

کورتنی درسینگ نویسنده اصلی این تحقیق می گوید: "ما تصور می کردیم که باید فاصله های دور را برای یافتن چیزی شبیه به زمین بگردیم. اما حالا تشخیص می دهیم که یک زمین دیگر احتمالا در حیاط پشتی ماست و منتظر است پیدایش کنیم."

منبع: دانش و فن بی بی سی فارسی

اشكال اوليه كار

     اجداد ما وسايل مخصوص تهاجمي و دفاعي نداشتند؛ نه چنگال‌هاي تيز و نه نيش‌هاي تيزي داشتند؛ سم و شاخ نيز نداشتند.  

تكلم، خواندن و نوشتن

 "در تكامل قلم‌رو حيواني در مرحله ظهور انسان، افزايش فوق‌العاده‌اي در فعاليت عالي اعصاب انسان پيدا شد. انسان سيستم علائم نخستين و واقعي را نيز دارا است؛ اما تكلم سيستم علائم ثانوي (تكلم، خواندن و نوشتن) يا سيستم مخصوص واقعي علامت‌دادن است و اين خود مشخص علائم نخستين است. از يك طرف تحريكات مختلفي كه به وسيله تكلم ايجاد مي‌شود ما را از واقعيت دور مي‌سازد و بنابراين بايد هميشه اين نكته را به خاطر داشته باشيم تا روابط‌مان با واقعيت به هم نخورد. از طرف ديگر بطور مسلم كار و تكلم بوده است كه ما انسان‌ها را درست كرده است؛ و اينك نيازي به صحبت درباره‌ي آن‌ها نداريم بنابراين شك نيست كه قوانين اساسي‌اي كه براي سيستم علائم نخستين درست شده، بايد بر سيستم علائم ثانوي(تكلم، خواندن و نوشتن) نيز حاكم باشد، زيرا اين هر دو وظيفه‌ي يك سلول عصبي است." پاولوف تكلم پا به پاي كار در زندگي انسان پيش مي‌رود، و تاثير مستقيم بر روي سازمان بدن دارد. مغز و دستگاه حواس تحت تاثير كار و تكلم هر دو تغيير شكل پيدا كردند و در جريان وحدت يافتن اعمال حياتي بدن انسان، كيفيات جديدي تحصيل كرد و كامل شد. قسمت عمده رشد و تكامل شعور را بايد به محيط اجتماعي و نفوذ شديد آن در اعمال متقابل بين رشد و تكامل كار و تكامل مغز و تكلم مربوط دانست.

                                                             تكامل مغز

     سيستم عصبي در جريان تكامل حيوانات به وجود آمد و رشد كرد و در مهره‌داران مخصوصا" در پستانداران عالي كه مغز پيچيده‌اي دارند به حد كمال رسيد. 

کشف یک گونه جدید از خزندگان پرنده دوره کرتاسه  

یک تیم بین المللی متشکل از دیرینه شناسان بریتانیایی، رومانیایی و برزیلی در رومانی یک گونه جدید از پتروزاروس کشف کرده اند.
یک دانشمند دیرینه شناس رومانیایی عضو تیم می گوید این یکی از کاملترین یافته های دوره کرتاسه پسین در اروپا است.

پتروزارها راسته ای از خزندگان پرنده بودند که میلیونها سال پیش، در دوران دایناسورها زندگی میکردند. این گونه کشف شده، 68 میلیون سال پیش و در دوران کرتاسه زندگی می کرده. دانشمندان می گویند این یافته نسبت به کشفیات دیگر زمین شناسی، اهمیت بیشتری دارد و به آنها کمک می کند تا جزییات بیشتری در باره این خزنده پرنده 70 میلیون سال پیش، نوع و محل زندگی اش بدست آورند.

منبع: دانش و فن RFI

 ابعاد بدن و عدم تقارن در آن‌ها

     هنگامي كه اجداد ما در راه رفتن به طور قائم توانا شدند، بدن انسان رشد و تكامل يافت، و ابعاد آن نسبت به ميمون‌هاي آدم‌نما به مقياس زيادي تفاوت پيدا كرد.  

  محل اصلي اجداد انسان

داروين اظهار داشت كه تكميل ميمون‌هاي آدم‌نما به صورت انسان در نتيجه‌ي بعضي خصوصيات مانند رشد بسيار زياد مغز، و متمايز شدن دست‌ها از پاها، تسهيل شد 

فيزيولوژي مقايسه‌اي

      انسان از دوزيستان بسيار قديمي پلك سوم را به شكل تكمه اشكي كه چيني است در نزديك چشم؛ با ارث برده است. 

تشريح مقايسه‌اي جنين

     جريان تقسيم سلول در مراحل اوليه رشد جنين، به جريان موجودات پر سلولي كه در دوره پيش از دوران اول از موجودات تك سلولي به وجود آمده‌اند، شباهت دارد.

تكامل انسان از نظر داروين

     داروين دلايل منشاء طبيعي انسان را از علم زمين‌شناسي، تشريح مقايسه‌اي، فيزيولوژي مقايسه‌اي، جنين‌شناسي، روش طبقه‌بندي و ديرين‌شناسي گرفت، و شواهد تاريخي زمين و رشد و تكامل حيات را در اثبات آن به كار برد.

دو تصویر از یک جامعه‌ی طبقاتی: در یکی عبور روستایی چینی از روی یک رودخانه و در دیگری یک خانواده چینی برای مار بوآی خانگی‌شان که 20 ساله شده جشن تولد گرفته‌اند.

تصویر قدیمی‌ترین استخوان انسان

دانشمندان در غاری در سیبری یک استخوان فک کشف کرده‌اند که گفته می‌شود با نیم میلیون سال شاید متعلق به یک انسان باستانی و شاید نیاکان انسان‌های اولیه باشد.

این استخوان فک که از یک گونه انسان باستانی یا یک غارنشین ابتدایی بوده بیش از 397 هزار سال قدمت دارد و این احتمال وجود دارد که قدمت آن به 525 هزار سال هم برسد.

این فسیل که توصیفات آن در مجله علمی PLOS ONE منتشر شده قدیمی‌ترین فسیل کشف شده مربوط به انسان است و ممکن است دیدگاه دانشمندان را نسبت به انسان‌های اولیه، نزدیک‌ترین اقوام انسانی منقرض شده، تغییر دهد.

مرجانه روکساندیک زیست باستان شناس دانشگاه وینیپگ در کانادا به عنوان یکی از نویسندگان این تحقیق اظهار داشت: این استخوان متعلق به منطقه‌ای است که ما اطلاعات چندانی درباره آن نداریم و تحقیقات زیادی درباره آن صورت نگرفته است. اکنون ما چیزی برای آغاز ساخت یک تصویر در اختیار داریم تا بفهمیم که در این بخش از اروپا چه اتفاقی رخ داده است.

در سال 2000، روکساندیک و همکارانش حفاری غاری را در بالانیکا، سیبری آغاز کردند، اما وقتی که آنها در این منطقه حضور نداشتند، عده‌ای خودسرانه اقدام به حفاری کرده‌اند تا تجارب و اکتشافات خود را داشته باشند.

حدود 15 سانتیمتری زیر سطحی که تیم حفاری می‌کرد، یک استخوان فک باستانی با سه دندان آسیاب سالم کشف شد.دانشمندان با استفاده از چندین تکنیک تاریخ نگاری سن این استخوان را بیش از 397 هزار و یا 525 هزار سال تعیین کردند.

این استخوان فک فاقد ویژگی‌های مشاهده شده در استخوان‌های انسان‌های اولیه بود که در آن میان می‌توان به سطوح جویدن متمایز روی دندان اشاره کرد که در آن دوره در غرب اروپا قابل مشاهده بوده است.

در گذشته انسان شناسان تصور می‌کردند که انسان‌های غارنشین در سراسر اروپا گسترده بودند، چرا که عمدتا این فسیل‌ها در غرب اروپا یافت می‌شد.

برخی از دانشمندان نیز چون فرد اسمیت کارشناس مطالعه فسیل‌های انسان‌های اولیه در دانشگاه ایالتی ایلینویز معتقد است که شاید این استخوان فک متعلق به فردی غیرعادی در جمعیتی شبیه به انسان‌های اولیه غارنشین باشد.

منبع:http://www.tabnak.ir/fa/news/301444

بدن شرح!

ده اکتبر 1945

به چشمان‌ات نگاه مي‌کنم

بوي خاکِ گسترده در آفتاب به مشامم مي‌رسد،

در يک گندم‌زار

            ميانِ انبوهِ خوشه‌ها گم مي‌شوم ...

همراه با شراره‌هاي سبز، در بيکرانگي پرواز مي‌کنم

چشمان‌ات،

چشمان‌ات هم چون تغيير مداوم و ابدي مادّه:

               رازش را هر روز تنها اندکي وانهادن

اما، هرگز

و در هيچ زماني

به تمامي تسليم نشدن ...

تاريکي صبح، ناظم حکمت، ترجمه پروين همتي ص78 نشر دنياي نو، 1383

بدون شرح!

اولين حفره ‘کنجکاوي’ بشر در مريخ کنده شد  

آيا روزي رودهاي خروشان در مريخ بي آب و علف جاري بوده است؟ آيا در مريخ شرايط طبيعي براي حيات وجود داشته يا دارد؟ آيا حيات در سياره سرخ روزي ممکن خواهد شد؟

کاوشگر کيورياسيتي يا کنجکاوي با اولين نمونه برداري فيزيکي موفقيت آميز از سطح سياره مريخ که تصاوير مربوط به آن را روز يکشنبه به زمين ارسال کرد، در پي يافتن پاسخ اين سوالهاست. سوالهايي که قدمتشان به اندازه عمر بشر است و از روزي شکل گرفته‌اند که اولين انسان چشم به آسمان دوخت.

بدين ترتيب در ماموريتي ويژه، کنجکاوي با مته‌اي که در آن کار گذاشته شده است اولين حفره نوع بشر را در مريخ کند. هر چند حفره‌اي که کنجکاوي کند ۶. ۱ سانتي‌متر عمق و ۴. ۶ سانتي‌متر پهنا داشت اما همين حفره کوچک يکي از بزرگ‌ترين دستاوردهاي نوع بشر به شمار مي‌رود.

پيشرفته‌ترين کاوشگر تاريخ بشر، با ابزار و آزمايشگاه داخلي که دارد ترکيب شيميايي سنگهاي پودر شده و نمونه‌ها را آناليز مي‌کند.

کاوشگر کنجکاوي همچنين به دوربين شيميايي مجهز است که با آن پرتو ليزري به اجسام مريخي مي‌تاباند و گاز توليد شده گرم را بطور خودکار آناليز مي‌کند.

منبع:دانش و فن یورو نیوز فارسی

آيا مي توان نئاندرتال، بشر اوليه را دوباره خلق کرد؟

آيا با استفاده از علم مي توانيم دوباره شاهد حضور نئاندرتال ها باشيم؟ آنها گونه اي از انسانهاي اوليه بودند که مدتها پيش منقرض شده اند.

اگرچه ممکن است روزي از لحاظ فني امکان شبيه سازي نئاندرتال با استفاده از دي ان آ ميسر شود ولي بسياري از دانشمندان در اين مورد کاملا ترديد دارند. اما اين پسرعموهاي اوليه بشر مدرن، چه کساني بوده اند؟

راب ديسيل يکي از مسئولان موزه تاريخ طبيعي آمريکا در نيويورک مي گويد: “نئاندرتال ها نزديکترين خويشاوندان منقرض شده ما هستند. آنها حدود نيم ميليون سال پيش از ما انشعاب پيدا کردند و به مدت زيادي، حدودِ دويست هزار تا 25 هزار سال پيش در اروپا زندگي مي کردند.”

انديشه شبيه سازي نئاندرتال ها بعد از مصاحبه اشپيگل با متخصص ژنتيک دانشکده پزشکي هاروارد، جورج چرچ بسرعت در رسانه هاي خبري پخش شد.

جورج چرچ 58 ساله يکي از پيشگامان در سينتتيک بيولوژي يا زيست شناسي مصنوعي است. هدف او خلق دي ان آي مصنوعي و شبيه سازي شده و موجود زنده در آزمايشگاه است. در مصاحبه با اشپيگل او توضيح داد که چگونه دي ان آ ماده ساختاري آينده مي شود، چيزي که مي تواند به مقاوم شدن انسان در برابر ويروس کمک کند و احتمال بازگرداندن گونه هاي منقرض شده مثل نئاندرتال را محقق کند.

مصاحبه با اشپيگل باعث شد که رسانه ها در سراسر جهان تيترهاي مهيجي براي خبرهايشان انتخاب کنند، مانند: “ بدنبال زني ماجراجو براي زائيدن يک نئاندرتال شبيه سازي شده.”

جورج چرچ مي گويد: “از نظر تئوري امکان گرفتن دي ان آ از گونه هاي موجود در موزه ها که تقريبا چيزي از آنها نمانده است و انتقال آنها به سلولي جديد با توجه به اطلاعات قديمي وجود دارد. اما اصولا يک سنتز جديد از دي ان آ است که مي تواند تقريبا به هر گونه منقرض شده که براي گرفتن دي ان آي آن البته خيلي دير نشده باشد، تعميم پيدا کند.”

به گفته دکتر چرچ، برخي از فن آوري ها نسبت به گذشته، بسرعت در حال رشد هستند. بطور خاص در حال حاضر خواندن و نوشتن رمزهاي دي ان آ يک ميليون بار سريعتر نسبت به هفت يا هشت سال پيش صورت مي گيرد.

جورج چرچ استاد ژنتيک در دانشکده پزشکي هاروارد مي گويد: “پيشرفت فن آوري در اين زمينه زياد بوده و واقعا قابل مقايسه با اطلاعات يک فرد عادي نيست. مردم عادي نمي دانند که مثلا مي توان تنها با يک سلول پوستِ يک موش همه سلولهاي بدن را بوجود آورد. اين را مي شود از طريق قرار دادن سلول در يک روند رشد طبيعي جنين اثبات کرد و موجب تولد موشي شد که همه سلولهاي بدنش در واقع از همان تک سلول پوست او مشتق شده اند.”

گرفتن نمونه دي ان آي اين انسانهاي اوليه هم به سختي آنچه بسياري از مردم فکر مي کنند نيست. درون موزه آمريکايي تاريخ طبيعي، نمونه هاي “دي ان آ” به دست آمده از انسانهاي اوليه در معرض ديد عموم قرار داده شده است.

راب ديسيل يکي از مسئولان موزه تاريخ طبيعي در آمريکا مي گويد: “در موارد زيادي ما توانايي جدا کردن دي ان آ از فسيلها را داريم. اين فسيلها بايد نسبتا جوان باشند. در مورد نئاندرتال ها ما فسيلهاي جواني داريم که با اينکه سي تا چهل هزار سال عمر دارند، دي ان آي آنها از بين نرفته است و مي توان آنها را از استخوانها جدا کرد.”

اما ديسِيل و چِرچ مثل اکثر پژوهشگران اين حوزه نگران اين هستند که شبيه سازي نئاندرتال ها ممکن است دغدغه هاي اخلاقي را در جوامع برانگيزد. تصور اينکه مي توان يک انسان شبيه سازي شده را به دنيا آورد هم مشکل است.

راب ديسيل يکي از مسئولان موزه تاريخ طبيعي در آمريکا مي گويد: “به نظرم در حال حاضر احتمال ديدن يک نئاندرتال شبيه سازي شده به همان اندازه احتمال ديدن يک تيرانوسور تي رِکس (يک گونه از دايناسور) در پارک مرکزي است و اين به خاطر مسائل اخلاقي مرتبط با آن است و من فکر مي کنم دغدغه هاي اخلاقي نهايتا موجب توقف آزمايش هايي خواهند شد که از طريق آن يک انسان مي تواند جنين يک انسان اوليه را همانگونه که دوست دارد بوجود آورد، اما از نظر فني به مرحله اي رسيده ايم که اين کار، عملي به نظر مي رسد.”

به گفته دکتر چرچ، اگر انديشه خلق دوباره بشر نئاندرتال، روزي تحقق بيابد، آنگاه اين موجود نوعي حس هويت خواهد داشت و انسان “نئونئاندرتال” فرهنگ خاص خود را پيدا خواهد کرد و حتي ممکن است تبديل به يک نيروي سياسي شود!

منبع: دانش و فن رادیو فارسی فرانسه